" Ini wadah gasan bubuhan kula, amang, julak, ading-ading nang bungas wan langkar. Amun marasa urang Banjar, ayuha umpat babuat disini, lumayan kita maingatakan kisah padatuan bahari sambil balolocoan wan bakukurihingan gasan mahilangakan satres narai "

Rabu, 30 November 2011

Kajadian Baagak

BAHARI wayah masih bujang, Palui paling katuju amun dibawai kekawalannya di kampung main bal. Biasanya bubuhannya main di lapangan nang ada di balakang kalurahan.

Hari itu, bubuhan kampung Palui dibawai bubuhan kampung subarang main. Pertandingan persahabatan kesahnya.

Palui nang tahu dibawai main, himung banar. Kasana kamari inya bakesah handak main tumatan partama sampai pahabisan.

“Kaina amun main, aku jangan diganti lah. Pukuknya aku handak main sampai habis. Kabujuran kena gandakku si Zaleha handak umpat manuntun bubuhan kita main,” ujarnya mawanti-wanti kakawalannya.

“Kami akur haja Lui ai, jangan dua kali ampat lima manit, dua hari dua malam gin kami biarakan asal ikam tahan haja,” ujar Garbus mangijipi kakawalan nang lain karna inya tahu haja wan Palui nang paling kada kuat bukah lawas.

Kamariannya, rami ai bubuhannya bakumpulan di lapangan. Palui wan gandaknya itu datang jua. Sabalum main, Palui pamanasan bukah-bukah di pinggir lapangan, nangkaya pamain bal bujuran haja baagak dihadapan si Zaleha. Apalagi bila si Zaleha kukuciakan mambari sumangat: “Ayu kaka Palui... Ayu kaka Palui!” magin bahimat inya baeksen.

Baluman limabalas manit main balnya, Palui sudah keuyuhan banar. Rupanya bakas katuhukan baeksen dihadapan Zaleha tadi lalu inya kauyuhan saurang. Tapi inya pura-pura kuat, supan dilihati gandaknya itu.

Pas babak kedua, Palui sudah kada kuat lagi bukah. Inya handak minta ganti wan kekawalannya nang duduk di pinggir lapangan.

“Uuuiiiiiiii...........,” ujarnya menguriaki kekawalannya sambil meangkat tangan.

Kekawalannya nang masih di lapangan kada tahu kalo si Palui minta ganti. Kebujuran kawalnya nang lagi membawa bola, melihati Palui maangkat tangan langsung maoporinya. Mau kada mau ai si Palui bukah pulang menyasahi bola.

“Uuuuiiiiii..........,” ujar Palui banyaring bakuciak maangkat tangan pulang handak minta ganti. Sakalinya kakawalannya tatap kada paham, malah Palui dioperi bola pulang. Tapaksa inya bukah pulang manyasah. Laju banar inya menyasahi, tapi bolanya kada dapat.

Habis menyasahi itu, Palui langsung tarabah di pinggir lapangan rupanya kada kuat lagi sudah bahinak. Kakawalannya takajut malihat Palui tarabah pina handak siup.

“Bungul banar bubuhan ikam ini, aku maangkat tangan handak minta ganti, kada minta dibari bola pang,” ujarnya hingal-hingal imbah dibari minum kekawalannya. Mandangar itu, lucut kawalannya tetawaan. “Ikam pang bapadah kada handak diganti, makanya kami bari bola tarus,” ujar kakawalannya rami manawaakan. (Sumber Banjarmasin Post)